Het is me wat. Ik lig al twee a drie dagen in mijn bed. Slapen, slapen en nog eens slapen. De laatste tijd ben ik veel te druk geweest en mijn lichaam heeft daar de rem op gegooid. Tja, het moest er een keer van komen.

Nee zeggen is niet mijn sterkste punt

Nou, zeg maar gerust mijn slechte punt. Ik ben er simpelweg niet goed in. Ik wil de mensen graag helpen en dan zeg je niet zo snel nee. Zelfs als ik ziek ben heb ik er moeite mee. Het liefst wil ik, zelfs wanneer ik ziek ben doorwerken. Dan maar op een langzamer tempo als het echt moet. Zolang ik mensen maar kan helpen vind ik het goed.

Stilgezet worden

Je kunt wel willen maar soms zegt je lichaam stop. Dan heb je even niks meer te willen. Dan val je bijna in slaap op je bord met eten of is de batterij ’s avonds om zeven uur leeg. Dan sta je ineens stil. Geen leuke feestjes, Koninginnedag of een gezellig dag met vrienden maar je bed gezelschap houden.

Zet jezelf stil

Een oud-docent van mij zou zeggen; “en Eelco, wat hebben we hiervan geleerd?”. Nou, ik denk dat je zo nu en dan jezelf eens stil moet zetten. Gewoon een avond niets doen terwijl je nog een berg werk hebt liggen. Een avond lachen met vrienden in plaats van leren. Een goede balans tussen rust en werk, tussen werk en leuke dingen…..

Zo nu en dan nee zeggen is (ook al voelt dat anders) niet eens zo slecht. Nee, ik meen het. Je (ik) zou het eens vaker moeten doen. Nee zeggen is geen luxe maar bittere noodzaak. Zo, en dan ga ik nu weer lekker slapen.