Ik mis het, het bloggen. Je gedachten op papier zetten en zo nu en dan eens een handige tip voor mijn bezoekers.  Mijn laatste echt zinnige blog is de blog waarin ik vertelde waarom ik voorlopig even niet meer zou bloggen. Omdat ik het bloggen zo mis en er eigenlijk dolgraag weer mee wil beginnen stuurde ik zondag deze tweet.

Nou is twitteren geen bloggen maar soms gooi ik even wat frustratie het net op en eigenlijk hoopte ik op een handleiding of hét advies dat mij weer aan het bloggen zou krijgen. Een advies dat vergelijkbaar is met de “holy grail” van het hervatten van mijn blog-activiteiten.

Dat advies kreeg ik

Misschien zonder het zelf door te hebben kreeg ik het belangrijkste advies van Jeroen. Het is een kwestie van weer beginnen. Een kwestie van die eerste letters weer op papier zetten en “go with the flow”.

Toch, er was een reden dat ik stopte met bloggen

Oké, voor ik morgen weer stop met bloggen zou ik even kunnen kijken waarom ik eigenlijk stopte met bloggen. Een groot deel zit hem in de angst niet goed genoeg te zijn. De angst dat ik niet voldoel aan mijn eigen standaarden of dat van een ander. De angst dat niemand zat te wachten op de stukken die ik schreef. Wellicht angsten die terecht zijn maar weet je wat het nadeel is van angst? Het verlamd je. Je komt geen stap verder.

Het weerhoudt je van groei, persoonlijke ontwikkeling en misschien nog wel erger. Angst houdt je van het pad dat wellicht leidt naar grootse dingen. Tijd om het gevecht weer aan te gaan. Tijd voor een sprong in het diepe.