De weg naar de top is nog lang maar vandaag heb ik te horen gekregen dat ik mag beginnen met het afbouwen van mijn medicatie. Dat is goed nieuws want ik heb het niet zo op medicatie en het is een nieuwe stap op de weg van herstel. 

Niet alleen vreugde

Dat ik mijn medicatie kan afbouwen is natuurlijk prachtig. Daar ben ik heel blij mee. Waar ik minder blij mee ben is dat ik merk dat ik op een punt belandt ben waar ik wel de dingen kan die moeten, maar nog niet de dingen die ik zou willen. Drie ochtenden in de week naar college lukt bijvoorbeeld prima maar een keer uitgebreid blijven hangen zit er dan net weer niet in.

Het gevoel van moeten

Ik vind het ontzettend gaaf om weer een vak te volgen. Toch ontkom ik er niet aan dat ik af en toe het gevoel heb te ‘moeten’. Dat is met name bij huiswerk zo. Ik vind het ontzettend moeilijk om mij tot huiswerk te zetten als ik moe ben. Moe van mijn collegedag, moet van een middag ziekenhuis en van alles in mijn leven regelen. Alles kost gewoon ontzettend veel energie en dan ontbreekt de motivatie soms gewoon.

Het komt wel goed

Ik ben er van overtuigd dat de aankomende vakantie mij goed zal doen. Even weer tot rust komen, even het achterstallige leerwerk wegwerken en vooral ook even tijd maken voor leuke dingen. Tijd voor ontspanning en voor mijzelf. Dat is zo belangrijk! Maar ja, leg dat maar eens aan jezelf uit als je weet dat je ook nog dingen voor school moet doen….