Het voelt een beetje vreemd dat we inmiddels zeven weken verder zijn maar nog geen enkel idee hebben waar het door komt dat ik zoveel pijn heb. “wij weten het niet” het komt mijn neus uit. Toch denk ik dat er deze week wel stappen zijn gezet richting een herstel. Deze week was ik voor een intake bij de fysiotherapie en ergotherapie van  (RMC) Groot Klimmendaal. Samen met de specialisten ga ik kijken of we het probleem kunnen tackelen en hoe ik mijn leven kan inrichten met mijn huidige en toekomstige mogelijkheden.

De oude worden is ‘mijn’ doel maar tot die tijd moet ik ook verder

Ik kan niet eeuwig in bed blijven liggen en vrijwel niets kunnen doen. Dat wil ik ook niet en daar ben ik ook veel te jong voor. Maar tussen mijn oude ik en de huidige ik zit een wereld van verschil. Nu doe ik vrijwel niets en toen deed ik vrijwel alles. Ik moet opnieuw opzoek naar mijn grenzen maar vooral mijn mogelijkheden. Mijn leven moet een andere invulling krijgen. Een invulling met een goede balans.

Ik kan niet alles meer doen, dat wat ik doe moet mij voldoening geven

Ik zal een betere keuze moeten maken tussen dat wat ik kan doen en dat wat ik wil doen. Vaker nee moeten verkopen en nog vaker een grens moeten aangeven. Twee dingen die ik niet graag doe maar gezien de huidige KAN ik niet anders. Ik zal goed moeten kijken naar het geen wat ik doe en waar ik mijn voldoening uithaal. Zijn de dingen die ik doe de tijd waard die ik erin steek.

Weet je wie ik op de eerste plaatst zet? Ik!

Ik typ het en denk ‘dat gaat nog een heel karwij worden.;…