‘Ik loop wel even mee.’ dat klinkt vrij normaal toch? Je gebruikt het zelf vast ook regelmatig. Wat dacht je van ‘Ik loop even naar de buurvrouw.’, ook vrij normaal toch? Een paar dagen geleden kwam ik een website tegen die het ‘lopen’ ter discussie stelt. Kort gezegd: ‘lopen’ zou alleen gebruikt mogen worden door mensen die daadwerkelijk lopen. of in de woorden van de discussie: ‘lopen’ was voorbehouden aan de ‘gewone’ mens. Een rolstoeler loopt immers niet.

Je kunt wel gelijk hebben maar het slaat nergens op

Mijn wielen fungeren als benen en lopen fungeert als aanduiding voor het in beweging zijn van de benen. Nu zijn er mensen die het nodig vinden om je te corrigeren wanneer je het woord lopen gebruikt. Je bedoelt zeker, ik ROL wel even mee. Het woord ROL wordt bij wijze van verduidelijking extra langzaam uitgesproken. Zo weten ze zeker dat je het kunt volgen. Dat je een Hbo-opleiding volgt zegt natuurlijk niets…

Rollen leidt af

Feitelijk gezien is lopen inderdaad onjuist maar rollen klinkt stom en leidt af. Het gebruik van rollen vestigt de aandacht op mijn rolstoel zonder dat er daadwerkelijk een reden voor is. Een rolstoel is een gebruiksvoorwerp geen persoon. Het gaat om mij. Daarnaast is lopen er ‘gewoon’ ingeslopen.

Wat is eigenlijk gewoon?

Over gewoon gesproken. Ik heb moeite met dingen als “de gewone mens’. Het is toch vreemd, wie gaat er over wat ‘gewoon’ is. Als ik niet ‘gewoon’ ben, wat ben ik dan? Ik ben gewoon een mens alleen sommige dingen lopen nu eenmaal anders dan normaal. Correctie: rollen.