Als iedereen zo nu en dan eens een complimentje zou uitdelen dan zou de wereld een stuk beter zijn. Wie het van de week zei weet ik niet meer maar het is mij bijgebleven. Geven wij elkaar zo weinig complimentjes? Zouden we dat meer moeten doen? Zou ik dat meer moeten doen? Het blijft een beetje ronddansen in mijn hoofd.

“Jij moet eens leren om een compliment echt te ontvangen.” ik hoor het mijn vaardighedendocente nog zeggen. Het is waar, ik kan niet zo goed tegen complimentjes. Ik word er verlegen van en kruip het liefst onder de tafel, achter mijn computer of ik zoek de veiligheid van mijn hoodie.

Vreemd eigenlijk, als ik een compliment krijg duik ik het liefst weg. Het is alsof ik hem niet wil horen, alsof die ander hem niet mag geven en dat terwijl ik het stiekem ook wel fijn vind. Het is toch leuk om te horen dat je iets goed doet? Dat je deugt als mens, dat je het vak verstaat? Niks mis mee om dat te horen.

Mijn vaardighedendocente heeft gelijk, ik moet eens leren om een compliment echt te ontvangen. Zeg maar, met een rechte rug en zonder direct weg te duiken. Nu nog een manier vinden om dat te bereiken….