In navolging van mijn vorige post toen ik hier mijn wireframe ontwerpen voor Repudo. In de wireframes heb ik geprobeerd om balans te creëren tussen de verschillende modussen waar men in kan zitten. Het gaat bij de wireframes niet zo zeer om de kwaliteit van het ontwerp maar om de gedachte erachter. Het zijn visueel gezien dus GEEN aantrekkelijke plaatjes.

Repudo niet ingelogd

Zoals ik in mijn vorige post al beschreef is/was het doel van Repudo mij niet duidelijk. Om dit te verbeter heb ik op de homepage een filmpje geplaatst over wat Repudo is en zijn er duidelijke knoppen om in te loggen via Facebook of Twitter. Door alleen deze opties aan te bieden vergroot je de kans op interactie. Daarnaast is op de homepage een activity-scherm. Je kunt inloggen met een van de sociale netwerken en de interactie kan beginnen.

Terugkoppeling naar de de theorie

Als ik dat terug moet koppelen naar een van de modellen zou ik zeggen dat het scherm met activiteiten aanzet tot de raam houding en dat het video’tje aan de linkerkant aanzet tot de spiegelmodus. Hierin kijk je namelijk vooral naar wat het voor jou biedt.

Repudo ingelogd

Wanneer je bent ingelogd met één van de twee sociale netwerken zie je direct een kaart met Repudo’s die door andere zijn achtergelaten. Wanneer je er op één klik opent zich in de kaart een schermpje met extra info. Je ziet dan door wie, wanneer en om wat voor type het gaat. Dit voorkomt dat je voor de kat zijn viool op de fets springt. Daarnaast kun je de gebruiker die de Repudo geplaatst heeft contacten en je kunt de snelste route weergeven op de kaart.

In tegenstelling tot de huidige kaart op de website opent de kaart zich ingezoomd op de huidige locatie. Daarnaast heb ik er voor gekozen om de kaart het middelpunt van de website te laten zijn. Dit omdat het hier uiteindelijk om gaat. De layout is verder exact hetzelfde als wanneer je niet bent ingelogd. Dit zorgt voor herkenning bij de gebruiker.

Met de knoppen onder in wissel je de modus van je kaart. Alles, geplaatst voor jou of geplaatst door jou.

Terugkoppeling naar de de theorie

Dit een scherm heeft alles in zich. Het scherm met de activiteiten zet je wederom aan tot de raamhouding, de kaart zet je in canvasmodus maar de mogelijkheid om de persoon die een Repudo heeft geplaatst te contacten plaatst je weer in raamhouding. De knop onderin waar je kan zien wat je zelf hebt geplaatst plaatst je in spiegelmodus. De knop om zelf een Repudo toe te voegen aan de kaart plaatst je in een soort van raammodus (ik heb nog steeds moeite dit echt als raam te beschouwen.)

Repudo toevoegen

Het laatste scherm wat ik heb gemaakt is het scherm voor het toevoegen van een Repudo. Wederom de kaart (Hierdoor kan je weer terug naar de canvas-modus) maar daaroverheen het scherm dat overeenkomt met dat van de iPhone. Dit creëert een eenheid met de app waardoor de gebruiker niet verrast is. Door het plaatsen van een Repudo zit je in raam. Normaals, ik hem moeite om dit daadwerkelijk interactie te noemen maar je moet kiezen.

 Conclusie

In mijn ontwerp is er een evenwicht gekomen. Het gebruik van de zelfde pagina lay-out brengt rust en focus voor de gebruiker. Door mogelijkheden tot reageren toe te voegen heeft wordt de gebruiker geprikkeld om een raam te worden. Doordat de kaart laat zien wat andere gedaan hebben komt men in de canvas-modus en de mogelijkheid om je eigen Repudo’s te zien brengt men in spiegelmodus.