Single zijn, mag het nog? Steeds vaker lijkt het antwoordt nee. We worden overgoten met datingsites, tv-reclames en met de toename van de leeftijd lijkt ook de vraag over het liefdesleven van steeds groter belang. Single lijkt wel een faalstatus.

Ooit was de liefde een zaak tussen twee mensen

Ooit las ik een column van Paulien Cornelissen over de commercialisering van de liefde, het verlies van waar het daadwerkelijk om gaat. Valentijnsdag gaat niet om voorgedrukte kaartjes, een hoop commercie. Valentijnsdag gaat niet over stelletjes die elkaar al jaren kennen maar om die ene man of vrouw die zijn liefde kenbaar maakt. Een oprechte keus in complete vrijheid.

De liefde lijkt wel verplicht

Misschien ligt het aan mij maar toen ik afgelopen week voor de tv zat en in één reclameblok drie datingsites voorbij zag komen leek het of single zijn niet meer mag. De liefde is geen keus maar een verplichting voortgetrokken door de commercie. Liefde is big business voor deze bedrijven, maar gelukkig gaat echte liefde over liefde en niet over euro’s.

Drie reclames in een reclameblok, doet dat de liefde wel goed?

Even om iets duidelijk te maken: ik heb niets tegen datingsites, de liefde en ik ben ook niet tegen reclame maken voor je bedrijf. Maar is de frequentie waarmee deze reclames de huiskamer in vliegen wel zo goed voor het bedrijf? Overdaad schaadt, zelfs voor de liefde.