Vandaag bij de Starbucks geweest, de keren dat ik daar ben geweest zijn nog op één hand te tellen. In Ede beschikken wij niet over een Starbucks en ik reis zelden met de trein. Vandaag wist ik overigens direct de derde reden waarom ik er zelden kom, de bestelprocedure.
Dat begint al vanaf het moment dat je de winkel binnenstapt. Het moment dat je de drempel overstapt weet je het zeker. Deze mensen komen hier vaker. Ze staan immers keurig in de rij en lijken geen enkel moment niet te weten wat ze moeten doen.
A, ik ben aan de beurt. Short, Tall, Grande of Venti? O, het formaat van mijn beker. Omdat ik geen flauw benul heb welke beker welke naam draagt wijs ik er gewoon één aan. Dat is de meest eenvoudige manier om dit dilemma op te lossen.
Tijd voor het kiezen van mijn koffie. Je kunt natuurlijk een zwarte koffie nemen maar je bent bij de Starbucks dus dat doe je niet. Wanhopig staar ik naar het bord maar eigenlijk zegt het me allemaal niet zoveel. De mensen achter mij in de rij worden ongeduldig, wederom een teken dat zij hier vaker komen. Dan besluit gewoon wat te nemen. De jongedame achter de kassa is haar vriendelijke glimlach van zo even verloren.
Ik maak mijn keuze en dien mijn naam op te geven en mag afrekenen. Klein detail om daarbij te kunnen moet ik spingen. Je voelt de jongedame achter de kassa zuchten…
De volgende etappe levert mij mijn koffie op. Althans mijn koffie? Ja hij is echt voor mij maar ilko? Ach, laten we er geen punt van maken want ik wil gewoon een koffie. Een simpele bak koffie.
De koffie was overigens heerlijk, jammer dat ik niet meer weet wat het was. Nu moet ik de volgende keer weer denken wat ik ga bestellen…..
Waarom is daar nog geen app voor? Gewoon bestellen met de app en dan real-life afrekenen en krijgen!
De eerste keer bij een Starbucks was voor mij in Berlijn: dat moest dus ook nog in het Duits. Aanwijzen van het formaat was inderdaad de beste optie. Ik vond het toen ook wel spannend of ik zou krijgen wat ik had besteld.
Inmiddels heb ik al iets vaker koffie bij een Starbucks gehaald, en weet ik dat ik formaat ’tall’ wil hebben: dat is de kleinste maat!
Ik heb een keer gelezen wat de geschiedenis daarachter is, dat tall de kleinste maat is.
Een lekkere smaak vind ik Vanilla Latte.
De koffie staat inderdaad wel hoog, waar je die moet afhalen.
Heel vaak haal ik nog steeds geen koffie bij Starbucks, ook niet als ik op een station ben waar dat wel kan: vooral omdat ik het toch wel veel geld vind. Maar lekker vind ik het wel! Dus soms trakteer ik mezelf erop.