Gek hé, ik hou van bloggen en toch doe ik het de laatste tijd (bijna) niet meer. Ik mis de motivatie, het idee dat het daadwerkelijk iets toe doet. Ben ik er wellicht een beetje klaar mee?

Het gebrek aan inspiratie

Ik kom niet meer op de goede onderwerpen. Ja, ik kan wat schrijven over de niet ophoudende Zwarte Piet-discussie, de belachelijke gang van zaken bij de gemeente of het rijk maar dat is niet mijn ding. Geloof mij, daar wordt niemand vrolijk van.

Dit is niet altijd de plek

Soms heb ik ze nog wel hoor, van die onderwerpen die beschreven moeten worden. Vaak is dit niet de plek voor dat betreffende stuk. Een stuk over het belang van ondertiteling  dat is iets voor Frankwatching. Het moet zoveel mogelijk gelezen worden en dan moet je het juiste kanaal kiezen. De lokale krant of de landelijke media, de keuze is niet moeilijk.

Missie, visie, strategie

Dat mis ik, ik ben een beetje stuurloos. Zoekende in het leven. Wat wil ik doen, hoe ga ik het doen, waarom ga ik het doen. Tijdens die zoektocht blog ik minder. Op een stuurloze blog raakt een bezoeker al snel de weg kwijt.

Vrijheid van meningsverandering

Afgelopen week las ik een artikel van De Correspondent. Het ging over het recht om van mening te veranderen of eigenlijk het gebrek hier aan. In de politiek is het veranderen van je mening een teken van zwakte. Eigenlijk raakt dat iets waar ik vaak tegenaan loop. Ik verander nogal eens van mening en heb steeds minder het gevoel dat het mag.

Een tijdje stil zijn

Ben ik klaar met bloggen, gooi ik de handdoek in de ring? Nee, ik denk het niet. Ik ben onderweg in het leven en ik sluit niet uit dat ik voorlopig nog even stil blijf. We zien het wel.