De laatste weken zit ik erg met het bloggen in mijn maag. Wat mag wel, wat mag niet maar misschien wel de grootste vraag: wat mag ik nu wel en niet doen? Nu hoor ik sommige al zeggen “het is jouw plek op het web. Doe wat je wilt!” Dat is waar maar moet ik ook niet aan de toekomst denken? Is het niet veel beter om blogs te schrijven die goed zijn voor je toekomst.Je weet wel, van die blogs die laten zien waar je passie ligt, die tonen waar je verstand van hebt en die de kans op een baan vergroten? Daar worstel ik mee.

Mag ik schrijven dat ik mij klote voel? Dat ik zo liggend om bed niet het gevoel heb dat ik van waarde kan zijn voor de maatschappij. Dat ik het mis om iets voor mensen te kunnen doen. Leest de toekomstige recruiter daar wel doorheen?

Mag ik schrijven dat ik mij ondanks alle kaartjes, bezoekjes en andere berichten soms toch enorm eenzaam voel? Dat ik school mis. Dat ik het gevoel heb mensen in de steek te laten. Dat ik verdrietig ben als ik merk dat de wereld om mij heen gewoon doordraait en ik dat moet missen. Is het goed om via je blog de tranen te laten zien, of is het schadelijk voor je toekomst?

Wat zouden de lezers wel niet denken. Zitten die eigenlijk wel te wachten op dit vraagstuk of willen verwachten ze iets anders. Heb ik geen verantwoording naar hen of ongeveer hetzelfde te blijven schrijven? Kortom wat mag ik schrijven? Of ik dit nu allemaal mag schrijven of niet, het is nu toch al geschied.