Het is misschien een beetje vreemd dat een blogger zeg dat hij liever niet in de spotlight staat. Ik schrijf immers blogs die voor iedereen in de wereld te lezen zijn. Het zei dat misschien wel met een soort van vertaler.

Ik meen het echt

Mensen, ik meen het echt. Ik hou niet van de spotlight. Sterker nog, ik sta liever in een donker hoekje. Ik hou niet zo van aandacht en uitgebreide schouderklopjes. Misschien verdien ik het wel, maar ze zijn moeilijk voor mij. Ik creëer liever een podium voor andere.

Leerdoelen

Dat schouderklopjes en complimenten voor mij moeilijk zijn is ook op school opgevallen. De komende tijd moet ik aan de slag met het ontvangen van complimenten en proberen ze niet weg te wuiven onder het mom van “maar er is nog zoveel mis met wat ik maak en doe.”. Dat word een typisch geval van “Makkelijker gezegd dan gedaan.”.

Toch zou ik er graag staan

Ik vind het weliswaar moeilijk om complimenten te ontvangen en in de spotlight te staan, maar soms zou ik er toch graag staan. Dan droom ik van volle zalen, productpresentaties en lezingen die de wereld verbeteren. Dat iedereen trots is en vol bewondering over mij spreekt. Niet om wat ik heb, maar om wat ik heb gedaan, wat ik heb toegevoegd aan de wereld en hoe de wereld een stukje beter is geworden.

Laat het applaus

Ja, dat lijkt mij inderdaad leuk, gewoon aantoonbaar iets toevoegen aan de wereld. Iets waar iedereen trots op is. Niet alleen jullie, maar ik natuurlijk ook. Laten we één ding afspreken. Als het zover is, laat uw applaus dan achterwege en laat mij stilletjes het podium verlaten. Ik hou immers nog steeds niet van de spotlight.